اپیدمیولوژی بالینی بی‌تردید از مهم‌ترین و کاربردی‌ترین شاخه‌های اپیدمیولوژی می‌باشد که همواره در خدمت رسانی و یاری کلینیسین‌ها و متخصصان رشته‌های مختلف علوم بالینی کوشیده است. در واقع اپیدمیولوژی بالینی چیزی جز به کار بستن هدفمند یافته‌ها و اصول اپیدمیولوژی در طب بالینی نیست. در دامپزشکی نیز متخصصان علوم بالینی همواره با موارد بالینی و بیماران در سطح فردی و جمعیتی سر و کار دارند و از این اصول در حل مشکلات گله و دیگر جوامع حیوانی مدد گرفته‌اند. هدف نهایی اپیدمیولوژی دامپزشکی چیزی جدای از هدف نهایی علم دامپزشکی یعنی ارتقای بهداشت عمومی و رفاه و بهره‌وری سرمایه‌ی دامی نیست.
کتاب حاضر با این رویکرد توسط رونالد دی اسمیت، استاد بازنشسته دانشگاه ایلینوی ایالات متحده امریکا تألیف و توسط دکتر حمیدرضا قیصری دانشیار گروه بهداشت مواد غذایی دانشگاه شیراز و دکتر امید علی نکوئی جهرمی دستیار ارشد اپیدمیولوژی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران ترجمه شده است.
فصل اول این کتاب به مقدمه؛ فصل دوم به تعیین حدود طبیعی؛ فصل سوم به ارزیابی آزمون‌های تشخیصی؛ فصل چهارم به کاربرد آزمون‌های تشخیصی؛ فصل پنجم به سنجش فراوانی بیماری‌ها؛ فصل ششم به ارزیابی خطر و پیشگیری؛ فصل هفتم سنجش و ارائه‌ی پیش‌آگهی‍‌ها؛ فصل هشتم به طراحی و ارزیابی کارآزمایی‌های بالینی؛ فصل نهم به معنی‌داری آماری؛ فصل دهم به بوم‌شناسی پزشکی و بررسی طغیان؛ فصل یازدهم به سنجش و بیان وقوع؛ فصل دوازدهم به اثبات علت؛ فصل سیزدهم به منبع و انتقال عوامل بیماری‌زا و فصل چهاردهم به هزینه‌های بیماری پرداخته است.
این کتاب در 325 صفحه توسط انتشارات دانشگاه شیراز منتشر شده است.
:: موضوعات مرتبط:
اخبار انجمن،
،
:: برچسب‌ها:
اپیدمیولوژی بالینی دامپزشکی,
آمار
وب سایت:
